vrijdag 19 december 2014

Slaaphoekje

Ik zou graag zeggen dat Muis na meer dan 2 jaar eindelijk haar eigen kamertje heeft gekregen, maar het kleine hoekje dat ze inneemt kan je zelfs met een portie goede wil bezwaarlijk een kamer noemen. 

Wel het zit zo: Toen haar Pépé een hele poos geleden voor een (korte) periode bij ons introk sliep Muis nog gezellig bij mams en paps op de kamer. "Amper" een jaar en vier maanden later, ruilde pépé zijn gezellige kamer in voor een appartementje. Pépé was nog niet de deur uit of Muis zag haar kans schoon haar bed al in deze kamer te placeren. Tot mama er een stokje voor kwam steken! Ze dropte Muis een weekendje bij Bommie, gebruikte de nacht om de muren wat op te frissen en de deurstijl eindelijk een kleurtje te geven. De volgende avond toen Muis weer thuiskwam was alle overige plaats ingenomen door nieuwe kasten, een zetel en een bureau. 

Van een hoekje in de slaapkamer van mams en paps naar een hoekje in de bureau, het klinkt zo niet als een vooruitgang. Maar toch, mams deed haar best wat gezelligheid toe te voegen met een kleurrijk Kuifje nachtlampje, ook eend en de poezenposter verhuisden mee en er kwam nog een kerstboom en jannekemaanposter bij. Nog wat vintage Fisher price op de nieuwe oude kasten. En weet je, volgens mams is Muis best tevreden met haar gezellige hoekje.

dinsdag 16 december 2014

Over een "kakkebak" en een "k*thok"


Mijn twee lieve vrienden worden gezien de buikbaby iets minder vertroeteld dan anders. Niet enkel door verminderde energie of tijd, maar grotendeels ook door een klein beestje genaamd Toxoplasma gondii. Het bracht me tot op vandaag nog geen bezoek, wat betekend dat ik momenteel beter een beetje uitkijk met mijn poezelige vrienden. Wil het lot nu echter beslissen dat mijn poezelige vrienden door man lief niet echt als vrienden bestempeld worden (het geen ook wederzijds is). Het wekelijkse klusje dat ik er zonder morren bijneem valt hem zwaar. Zeker daar onze poezels voornamelijk op een groot terras leven en hun kattenbak weer en wind moet doorstaan, inclusief het inregenen op de korrels. Met storm en regenweer dus inderdaad geen gezellig klusje, maar hij vond een oplossing. Hun kleine gezellige konijnenhok werd vervangen door een hondenhok. Manlief deed nog even een verbouwing, maakte er een tweekamerhok van met links een knus holletje voor koude winternachten en rechts een overdekt luxetoilet dat reeds vol enthousiasme in gebruik werd genomen. Het extra werk voor mijn vrienden zorgde toch dat het hok reeds een bijnaam kreeg en ook Muts blijft volhouden dat het gaat om een "kakkebak". Nu ja, eigenlijk kunnen we haar ook geen ongelijk geven natuurlijk.

vrijdag 31 oktober 2014

Buikgevoel

26 weken staan er op de teller. Enerzijds enige geruststelling want het zou al wel kunnen, anderzijds toch nog veel te vroeg. Als herinnering voor later schrijf ik het hier: Het zijn al zware weken geweest! Er loopt er deze keer al eentje rond en dat maakt dat eten echt moet klaar zijn, dat je 's ochtends niet alleen met jezelf meer in de knoop licht, dat tussendoor even ongestoord op de zetel liggen al eens wat moeilijk is. Ik was ziek, dat week ik nog. Twee daar zou het bij blijven en dat het maar goed zou gaan, want hier wilde ik niet nog eens door. Ik was ervan overtuigd dat ik nooit zou vergeten hoe ellendig ik was ... En toch, de weken gingen voorbij even als de misselijkheid en zelfs de herinnering eraan. 
Wat ik niet vergeten was van de eerste keer was wat de hormonen met je bekken doen. Oh ja, ook deze keer komen we daar niet onderuit. Alsof ik thuishoor in een rusthuis, zo voelt het vaak. Ja en anderen bevestigen het, het ziet er ook zo uit! 
Elke dag is er ook weer meer beweging, we zijn al op het punt dat hier niet meer naar uitgekeken wordt, maar eerder gedacht: "alle kind, zit eens stil!". 
Je leest het al, ik heb geen talent voor zwanger zijn, het geduld om alles trager te doen ontbreekt, de ergernis bij vertragingen neemt exponentieel toe met de buikomvang. Maar heel af en toe zijn er dan plots van die momenten dat ik erin slaag toch te genieten, even naar beneden kijken, een hand op de buik en weten, ja dit is het allemaal waard!

donderdag 30 oktober 2014

Maandag Moekedag

Al sinds het einde van mijn zwangerschapsrust gaat Muis elke maandag trouw naar Moeke. Deze afspraak wordt slechts een zeldzame keer gemist, beide partijen kijken immers steevast uit naar een leuke dag vol pret en plezier! Het warme nazomer weer zorgde ervoor dat er zelfs eind oktober nog naar de speeltuin gegaan kon worden voor graven, draaien, wippen, klimmen en kruipen. Muis en Vake haalden hun hart op en Moeke, die zat grijnzend op een bankje haar twee peuters te bewonderen.

vrijdag 29 augustus 2014

Het is niet wat het is, 't is wat je ermee doet

Deze had u nog te goed. Of meer in het bijzonder zij en al weet ik niet of ze volgt, maar beloofd is beloofd! Zo is dat en niet anders. Toen ik maanden geleden dit stofje won wist ik nog niet dadelijk wat het zou worden, het was een dun maar heerlijk zacht trico. Tot mijn oog op de Ottobre viel, hoewel ik me had voorgenomen dat ik al meer dan genoeg patronen in huis had kon ik hem niet laten liggen omdat dat kleedje perfect leek voor mijn kleine Muis. En zo geschiede...
patroon: uit ottobre 3/2014
stof: gewonnen bij spurrewubsie

Ondertussen maanden later, heeft het kleed onuitwasbare vlekken, een kamsnaps gesmolten van het strijken, en komt het amper nog tot onder haar pamperkont. Maar, ik noem het vanaf nu tuniek, ziezo opgelost, het kan dus nog wel wat zonnige nazomerdagen mee!

woensdag 27 augustus 2014

Ze zaten lekker aan de zee, olé olé!

Terwijl mama voor het eerst in weken weer energie had om naar het werk te gaan, staken Muis, bommie en 'boppie' hun energie in vliegeren, emmertjes vullen, emmertjes leegmaken, schommelen en naar het schijnt (maar daar heb ik geen bewijs van gekregen) ook wandelen en eten. 's Avond was het dan ook hoog tijd het energieniveau weer aan te vullen.
Het weer zat dit jaar niet altijd mee, maar net als vorig jaar hadden ze een geweldige tijd. Ik heb het gevoel dat dit wel eens het begin kan worden van een lange reeks.

maandag 25 augustus 2014

Hogere wiskunde

De afgelopen 2 maanden werd er geknuffeld, met Muis, maar door mama misschien net nog iets meer met het toilet. Er werd met benen omhoog gelegen, enorm veel geslapen, weinig gekookt en veel gepuft om het warme weer. Dit dus maar te zeggen dat 2 + 2 = 4, een simpel rekensommetje waarbij we nog 5 maanden  krijgen om aan de uitkomst te wennen.  

dinsdag 27 mei 2014

Feest!

Dit weekend was er feest, groot feest. Niet bij ons thuis, maar bij Mémé Muis of eigenlijk nog beter voor de dochter van Mémé Muis, het oudste en enigste nichtje van Muis deed namelijk haar eerste communie. Het weer was zalig, het eten super lekker en de kinders braaf. Wat wil een mens nog meer? 

vrijdag 23 mei 2014

PIN

Zo nu en dan zie je op het wereld wijde web eens foto's verschijnen van creaties waarvan je denkt "Dju, dit wil ik ook wel eens proberen". Meestal gevolgd door een bezoek aan de stoffenwinkel, of soms ook wel mijn privévoorraad in onze kelder, een paar uurtjes overlock/naaimachine-lawaai, soms ook gepaard gaand met het verschijnen van een donderwolk op het gezicht van de wederhelft. Deze keer ging het echter anders! Reeds lang geleden zag ik bij haar dit verschijnen. Na een bezoekje aan de supermarkt en een paar minuutjes klopper lawaai werd er zowaar een glimlach op het gezicht van Muis en Papa Muis getoverd!

woensdag 21 mei 2014

Diep in het bos ...

Deze zomer wordt er op kamp gegaan. Geen bergen, hutten en gletsjers dit jaar maar wel wolven, biggen, meisjes met gouden lokken en rode kapjes, jongens met te grote laarzen en boze stiefmoeders en dit alles ergens in een land hier ver ver vandaan! Om daarheen te gaan moeten we uiteraard van de juiste kledij voorzien zijn. Mama zorgde muts reeds een stoer 3-biggetjes shirt, een sprookjesbos Blush en een roodkapjescape. Even deed roodkapje wat er van haar verwacht werd, namelijk schattig in de camera staren ... om daarna supermangewijs de glijbaan af te stormen en zowaar in een wolf te veranderen die je liever niet in het bos tegenkomt! U weze gewaarschuwd deze zomer!
Roodkapjecape: stofjes - Lizzy l'oiseau, patroon - zelf getekend
Raglan t-shirt: 3 biggetjes tricot - Lizzy l'oiseau, geel tricot - stoffen spectakel, patroon - een ottobre uit 2013
Sprookjesboshemdje: stofjes - Lizzy l'oiseau, patroon - Home made mini couture

dinsdag 13 mei 2014

Moederdag

Ondertussen ben ik al even mama en toch kan het me zo op een dag nog overvallen, het besef dat ik een dochter heb. Dan zie ik onze kleine beer voorbij rennen en denk "hé, das MIJN muizemeisje", ooit een klein stukje van mezelf en nu al zo groot op zichzelf. 

Misschien daarom ook dat ik dit jaar met moederdag ook echt eens iets meer aan mijn eigen mama (ons Bommie) wilde geven dan wat knuffels en een zoen. Niet dat ze daar niet content mee zou zijn, in tegendeel zelfs. Maar toch, daarom nog wat extra liefde in de vorm van een zelfgemaakte tas. Toen ik Muts na een nachtje slapen bij Bommie weer ging oppikken, hadden de twee kapoenen het niet kunnen laten ook iets voor mij te knutselen: ik kreeg een vaas met bloemen die ik geen water moet geven, ideaal!


Ik koos de Vink tas een model dat ik al even eens wilde uitproberen. Ze (geel/groene tas) viel echter toch heel wat groter uit dan gedacht, maar toch nog ideaal voor Bommie om al haar rommel van en weer naar haar bureau te zeulen. Het eerste exemplaar liet ik dus zoals het was, maar doorheen de week groeide ook het idee om nog een tweede exemplaar (geel/blauw) te maken. Ik wilde ook de Muis haar onthaalmoeder eens in de bloemetjes zetten. Want het mag ook wel eens gezegd, wat die vrouwen doen voor ons en onze kinders. Zeker de afgelopen drukke week, waarin ik ondanks de pokken Muizemeis gewoon mocht brengen en ze met veel liefde geknuffeld en verwend werd omdat ze af en toe toch zo triestig was. Daarom "MERCI OM ZO GOED VOOR MUTS TE ZORGEN".  Een stofje werd speciaal uitgekozen, de maten van de oorspronkelijke Vinktas werden ietsje aangepast aan een A4-model, alles werd verstevigd en gemonteerd tot ... oeps blijkbaar was mijn hoofd toch al slapen toen ik de stof knipte, de binnen en buitentas hadden in de verste verte niet dezelfde maat. Maar geen nood, de ene werd wat smaller de andere wat korter zodat er even later toch een presentabele tas van onder de machine rolde.

Buitenstofje tas Bommie: Creomama -  voering, stofjes andere tas en tassenband: Lizzy l'oiseau - ritsen: recyclage van Bommie senior.


donderdag 8 mei 2014

Verloren tijd ...

De afgelopen weken werd er hard gewerkt, verbouwd, genaaid en tijdens dit alles ook nog intens genoten van ons te snel groot wordend muizemeisje. Er werden massa's foto's gemaakt om te delen, maar daar bleef het dan ook bij. Bij deze vond ik het wel welletjes en dus hoog tijd om er toch iets mee te doen.

12 - 13 april

Zouden de Paasklokken zich misschien een weekje vergist hebben? Uit nader onderzoek bleken de "kippetjes" (aka nandoes) van de buren verantwoordelijk voor deze vondst. 

20 april

Een week later was het dan toch zover. De paashaas had het formaat van de eitjes aangepast aan de grootte van ons terras, toch slaagde muis erin ze allemaal vakkundig in haar mandje te droppen, bijna professioneel als het vakmanschap dat papa daarna aan de dag legde om de eitjes te verorberen. Maar geen nood, een paar uur later belde Bommie en Bompie met de melding dat het ook bij hun prijs was. Als volleerde raper van "Paas" deed muis wat er van haar verwacht werd.

21 - 25 april

Een dag na de Paasvreugde sprong mama nipt op tijd op TGV richting Parijs. Hier werd voornamelijk hard gewerkt en veel ideeën opgedaan en zo nu en dan toch even een gaatje gezocht om eens iets te bezoeken. Even hard werd er echter door mama weer uitgekeken naar het thuiskomen, vrijdag gingen de boeken iets eerder dicht en werd de kleine meid verwent met een speeltuinbezoek.

En wie weet lukt het me ooit wel de genomen foto's toch sneller dan enkele weken na datum hier te krijgen.

Over muggen en pokken, slapeloze nachten en bumba, mousse en pudding en vooral tut en "Toe"

Ik zag ze hier en daar passeren, en wist dat ze er bij ons ook zaten aan te komen. Bij het verschijnen van de eerste bultjes denk je nog, mmm het zullen wel muggen zijn die nu met de eerste warme dagen weer op zoek zijn naar lekkere hapjes. Maar dan komt de moment dat het niet meer te ontkennen valt. Diagnose: waterpokken volgens internet hetzelfde als windpokken, wijnpokken of varicella. 


Ik informeerde in de nabije omgeving hoe het gesteld was met immuniteit. Pépé beweerde dat hij beroepsmatig gezien waarschijnlijk eerder de wijnpokken zal gehad hebben, voor papa gok ik dan eerder de windpokken.  De kleine meid zag echter toch wel af van al die kleine beestjes die haar lijfje aanvielen en kon de slaap niet vatten, maar haar goede oude vriend Bumba bracht soelaas en deed haar toch even de jeuk vergeten. Lijf en leden werden ingesmeerd met mousse om de jeuk moest verzachten, pudding gaat er steeds beter in dan boterhammen en al helemaal als ook je mond vol met blaasjes staat en gelukkig waren er ook nog tut en "Toe" om te troosten als het even niet meer lukte.

Sieso, dat hebben we er ook al weer bijna opzitten. 

woensdag 19 maart 2014

De eerste keer ...

Niet in het karretje zitten, maar wel zelf een karretje duwen in de winkel. Zo geconcentreerd en zo fier! Hoewel deze kar stuurt als een tank i.v.m. het plastic winkelkarretje van thuis, is mama's hulp absoluut ongewenst. Een toevallige voorbijganger keek dan ook vreemd op wanneer Muizenmeis me behandeld als de kat die net de restjes kaas op de nog niet afgeruimde keukentafel heeft gevonden en me van een "AF" met bij horend handgebaar (uitgestoken arm met gebalde vuist) voorziet.


dinsdag 11 maart 2014

Hier in Kazee!


We gingen er een weekje tussen uit, een hele week verbleven we in Kazee. "Kazee?" hoor ik u denken. Wel Kazee is een fijn land, vol met leuke, grappige en lieve vrienden. Een land waar frigoboxtoeristen graag heen komen, waar de redders je binnen de boeien houden, waar je Octaaf kan vinden als je gaat snorkelen, waar je voor je vertrek mooie souvenirs koopt bij Hello Goodbaai, waar de rocksterren van Tripple A zomaar ongestoord over het strand kunnen lopen, waar zeedieren met veel pret gered worden en waar ZEE VERhuur mooie strandcabines plaatst. 

Bij aankomst werden we hartelijk ontvangen door de manager van Hotel Pladijs. Met ons kwamen ook zo'n 150 andere gasten toe. Bagage werd zorgvuldig gestapeld, kamers verdeelt en groepen gevormd. De eerste dagen van ons verblijf werd het strand echter geteisterd door een vloek. "Hij die niet genoemd mag worden" liet het bij heldere hemel bliksemen en donderen. Tot op het strand een fles gevonden werd. De geest in de fles verwees ons door naar Australië. Tijdens het bezoek van Ha Ka werd al snel duidelijk dat Kwak en Boemel niet zo onschuldig bleken te zijn als ze lieten uitschijnen. Nadat nog eens een piratenstrijd gestreden werd, konden we ons verblijf dan ook afsluiten met een gigantische beachparty. De hotelbar, bar Tropical, draaide op volle toeren.

Muts had er de tijd van haar leven. Ze speelde op het strand, op de sporen, op het piratenschip, op het gras, in het bos, ... Ze leefde zich in als eenhoorn, teletubie en schaap. Ze reed pop in de buggy door heel Kazee en weer terug. Ze speelde met Nand ("Nads") en Nel ("Nel"), met de blokken ("blo"), met de fiets ("wiets"). Ze miste Seppe en Ilyano ("Seppe", "Yano"). Ze riep op poes Jappe ("poes Jappe"), leerde dat kippen pok pok doen, poezen miauw, kikkers kwaak, schapen bèbè, koeien boe en varkens knor knor, vergat het vorige en beweerde dat alle dieren knorren. Ze at boterhammen met confituur ("bot", "tuur"), vond een vork overbodig (ook bij pasta). En viel 's avonds met een gelukzalige glimlach in slaap, soms zelfs nadat ze zelf naar bed ("lapen") kwam vragen. Die keren buiten beschouwing gelaten dat ze na 10 minuten er toch weer genoeg van had, haar keel openzette en vrolijk "dada bed" zwaaide.  

Mocht je ooit in de buurt zijn, dan is Kazee zeker een aanrader. De dagen vlogen er om, het animatieteam vulde elk dood moment, de keuken onze magen, bar Tropical onze dorst. Er werd gezongen, gedanst, gelachen en gespeeld, stilgestaan bij hetgeen we hier beleefden, maar vooral veel bijgeleerd. Het was er weer eentje om in te kaderen BC 2014!

woensdag 22 januari 2014

Bedtijd

Als je klein bent, nog lang geen 2 en slapen gaan je absoluut NIET interesseert ....
dan muis je er vanonder en ga je heel rustig, in alle stilte in een hoekje van de kamer, tussen kast en zetel, op het poezenkussen onder de printer een boekje lezen in de hoop dat mama en papa je niet vinden!
HAHA dat deden ze wel! Alleen laten ze zich dan nogal eens omkopen door dat paar guitige oogjes. Zeg nu zelf, toch niks zo gezellig als met de ganse familie in de zetel naar je favoriete TV-programma kijken.

maandag 13 januari 2014

Nog meer poezen op een stoel

Dit weekend kreeg kleine Muis er een nieuwe trui bij. Mama fier, want kijk is hoe mooi ze de kleine meid past. Het gevecht om ze aan te krijgen kunnen jullie echter niet op de foto's zien (gelukkig!). Of het het hoofd is dat te groot is, het gat dat te klein is of de schuld van de sweaterstof die minder rekt dan tricot (tricottruien in dit model lukken wel) laat ik maar in het midden.

Het stoeltje waarop het model "poseert" is trouwens een familie-erfstuk dat niet aan zijn eerste pimpbeurt toe was. Toch werd het hout weerom opgeschuurd, de witte lak werd vervangen door gele en het versleten plastic kussentje, waar een tante lief reeds een ondertussen versleten badstoffen hoes over fabriceerde, maakte plaats voor een mooi katoentje van Free Spirit (toch wel een van mijn favorieten, ik heb het vooral niet in drie verschillende kleuren) behandeld met HG waterdicht. Om de nietjes te verbergen waarmee het stofje aan het houtwerk bevestigd zijn werd de rand nog afgeplakt met een lintje. Met een peuter met klimvibes in huis is zo'n stoeltje altijd scoren :-).

stof: poezentricot - Bambiblauw, sweaterstof - stoffenspectakel, Primrose Basil sateen Free Spirit - Het Stoffenhuis in Bree
patroon: Ottobre (eentje uit 2013) model 5 => een romper afgeknipt

vrijdag 3 januari 2014

Lekker luieren

In de vakantie is het feest voor onze pluizige vrienden, in de plaats van een hele dag terrassen in de kou kunnen ze dan lekker lui de gezelligste plekjes van het huis veroveren. En wees maar zeker dat ze op ontdekkingstocht geweest zijn! Oude vertrouwde en reeds lang goedgekeurde plekjes (zetel, strijkplank, vloer, krabpaal, laptoptas, geknipte stofjes, ...) werden afgewisseld met nieuwe (printer, waskussen, kinderstoel², 2 stoelen tegelijk, ...).

donderdag 2 januari 2014

Feesttenues

Er werd de laatste weken heel wat afgefeest! Niet alleen was er Kerst en Nieuwjaar, maar ook trouwde er een nicht nicht van mij. In december werden er dus enkele feesttenues genaaid, die van Muts vind je alvast hieronder.
patroon kleed: SVDHZ - stof: Creomama
patroon gilet: zsazsazilet - stof: Lizzy l'oiseau en stoffenspektakel